متادون یک داروی مخدر است که همچون اغلب مخدرها محرک گیرنده های مورفینی مغز می باشد. 
متادون به علت نیمه عمر طولانی دفع طولانی تری از سایر مخدرها داشته و پاک شدن آن از بدن بیش از دو هفته به طول می انجامد.

عوارض متادون:
شایع ترین مشکلات عبارتند از خواب آلودگی، تعریق، یبوست، تهوع، استفراغ، تشنج، خارش، کهیر، سرگیجه، اختلالات جنسی و حتی ناتوانی جنسی، اختلال خواب و همچنین باعث اعتیاد و وابستگی جسمی و روانی می گردد.
در موارد بیش مصرف موجب ضعف و وقفه تنفسی، آریتمی قلبی، سنکوپ و مرگ ناگهانی می شود.
متادون در سم زدایی کوتاه مدت ۳۰-۷ روزه ،طولانی مدت (تا ۱۸۰ روز) و درمان نگهدارنده (بیش از ۱۸۰ روز) که تنها در موارد خاص و با مقررات قانونی در مراکز تخصصی، بیمارستان ها و زندان ها قابل انجام است.
اصولا متادون جهت کاهش آسیب (کاهش ابتلا به ایدز و هپاتیت و نیز کاهش جرم) استفاده می گردد و نه درمان بیماری اعتیاد که یک بیماری روانپزشکی است.

تداوم مصرف متادون منجر به عوارض متعدد و اغلب عود اعتیاد می گردد. 

فرم های دارویی متادون:

قرص های ۵-۱۰-۲۰ و ۴۰میلی گرمی و شربت که ۵ میلی گرم در هر سی سی می باشد.

 

باورهای غلط در مورد متادون:
اغلب گفته می شود متادون اعتیاد آور نبوده، یک راه درمان است،تست اعتیاد را مثبت نکرده عوارضی ندارد!!!
برعکس مخدری بسیار قوی و شدیداً اعتیاد آور بوده ترک آن دشوارتر از سایر مخدر ها مانند تریاک و هروئین است (بعلت طولانی اثربودن).

متادون خود یک مخدر و جایگزین است و نه درمان بیماری اعتیاد که یک بیماری روانشناختی است و نه جسمانی.

متادون مانند سایر مواد مخدر تستهای مخصوص به خود را داشته که در مراکز تخصصی انجام شده و مثبت می شود. متادون کلیه عوارض مصرف سایر مخدرها را داشته و در بعضی موارد عوارض خطرناک تری را ایجاد می کند.

 

 

نظر بدهید