مسکالین

یکی از قوی ترین مواد روانگردان و توهم زای طبیعی شناخته شده در میان سوء مصرف کنندگان مواد مخدر مسکالین است که از گل کاکتوسی به نام سن پدرو، پیوت یا مسکال بدست می آید، کاکتوسی کوچک و گل مانند بدون خار و ساقه با رنگ های آبی، زرد، سبز که در طبیعت یافت می شود.

ماده مسکالین که در واقع نوعی آلکالوئید سمی است را از این نوع کاکتوس استخراج می کنند و در آزمایشگاه های زیر زمینی غیرمجاز تبدیل به ماده مخدر می کنند. مسکالین ساختاری مشابه آمفتامین ها دارد. امروزه، مسکالین را با نام های ماشروم، مسک نیز می شناسند که ظاهری کریستالیزه دارد.

این ماده مخدر را بومیان آمریکا و مکزیک برای اولین بار در مراسم های مذهبی خود مورد استعمال قرار می دادند.

متأسفانه امروزه شاهد آن هستیم که در جامعه ما (ایران) این ماده توسط مسافران به طور غیر قانونی وارد شده و در رده انواع مواد مخدر و توهم زا در دسترس سوء مصرف کنندگان قرار گرفته است.

با این همه، در زمان های دور از آن به عنوان ماده ای برای کاهش درد استفاده می کردند. طریقه مصرف آن هم بصورت خوراکی، بلعیدنی یا جویدنی می باشد و طعمی بسیار تلخ مزه دارد. مقدار مصرف برای هر فرد چیزی در حدود ۲۰۰ تا ۵۰۰ میلی گرم است تا اثرات توهم زایی بروز دهد. همچنین اثر آن تا ۱۲ ساعت پس از مصرف ادامه خواهد داشت.

فاز مسکالین

پس از مصرف مسکالین، این ماده مخدر و توهم زا به سرعت وارد جریان خون شده و سبب بروز یک یا چندین نشانه شدیدی که در ادامه به آن اشاره شده می گردد. علائمی مانند تعرق زیاد، گیجی، افزایش فشار خون، بالا رفتن درجه حرارت بدن، دردهای شکمی، تاری دید، توهمات سمعی و بصری، تهوع شدید، از دست دادن میل به غذا و بیهوده صحبت کردن. پس از بروز این علائم حالت روان پریشی نمایان می گردد.

اثرات این ماده در هر فرد با توجه به شرایط جسمانی و روانی وی، میزان مصرف، سابقه اعتیاد به مواد مخدر دیگر، خلق و خو فرد متفاوت بوده و با هر بار استفاده ممکن است فرد تجربه های جدیدی را احساس کند.

با آنکه دانشمندان اعلام کردند که مسکالین اعتیاد آوری پائینی نسبت به سایر مواد توهم زا داشته و باعث وابستگی جسمی در فرد مصرف کننده نمی شود اما سوء مصرف این ماده می تواند آغازی باشد برای تمایل و مصرف دیگر مواد مخدر و توهم زا به این دلیل که فرد پس از چند بار مصرف مسکالین دیگر حالتهایی که دفعات تجربه کرده را به سبب مقاومت بدن و مغز دیگر نمی تواند داشته باشد و به این ترتیب بخاطر تجربه خماری یا دوز مصرفی خود را بالا می برد و یا اینکه مواد مخدر دیگری را مصرف می کنند. همچنین مصرف طولانی مدت مسکالین باعث بروز اختلالات گوارشی شدیدی می گردد. از سوی دیگر، مصرف مسکالین برای افرادی که مشکلات کبدی دارند بسیار خطرناک است.

مسکالین و الکل

به علاوه اینکه مصرف همزمان مسکالین با الکل اثرات آن را نیز به شدت افزایش می دهد و می توان گفت بسیار خطرناک است چرا که سبب بروز اختلالات ذهنی شده و فرد را به سمت انجام کارهای خطرناک و خشونت های جبران ناپذیر سوق می دهد و میزان مسمومیت این ماده از دیگر مواد توهم زا به مراتب بیشتر می باشد. لازم به ذکر است که این ماده تا ۲ الی ۳ روز پس از مصرف در آزمایش فرد مصرف کننده مشاهده می شود.

عوارض مصرف مسکالین

تأثیراتی که مسکالین در طولانی مدت بر جسم و روان فرد می گذارد از نظر دانشمندان پوشیده نیست. این ماده روان گردان و توهم زا، سبب اختلالات روحی و روان در فرد می شود. حال آنکه افرادی که سابقه بیماری های روانی و یا روحی را از قبل داشته اند که مصرف مسکالین سبب تشدید این حالتهای بیماری در آنها، جنون و یا مرگ می شود.

برخی از اختلال های روانی ناشی از مصرف مسکالین عبارتند از:

• اختلال پارانویا
• اختلالات و مشکلات بینایی
• روان پریشی مزمن
• ضعیف شدن حافظه
• عدم کنترل حواس
• منگی

ترک مسکالین

اعتیاد مسکالین بیشتر جنبه روانی دارد ه فردی که به مصرف آن اعتیاد پیدا کرده است بیشتر باید تحت مراقبت های روحی-روانی قرار گیرد. به همین دلیل است که ترک مسکالین در منزل اغلب با شکست مواجه می شود زیرا فرد معتاد و اطرافیان وی برداشت درستی از تغییرات و آثاری که این ماده بر روح و روان فرد می گذارد ندارند.

مصرف بلند مدت مسکالین باعث بروز مشکلات توهم و اختلالات روانی مختلف در فرد می شود. برای ترک مسکالین فرد مصرف کننده می بایست تحت نظر متخصص روانپزشک قرار گرفته و بیماری های روحی-روانی زمینه ای وی بررسی شده و دلایل گرایش به این ماده و مصرف بلند مدت در وی ریشه یابی و درمان شود. این امر نیاز به جلسات مشاوره و رواندرمانی دارد.

کلینیک ترک اعتیاد و روانشناسی دی با سالها تجربه در معالجه و درمان بیمارانی که سوء مصرف مواد توهم زایی چون مسکالین داشته اند یکی از برگزیده ترین کلینیک های درمانی در سراسر کشور می باشند که با کاملترین کادر روانپزشکی، روانشناسی، پرستاری و دیگر عوامل موثر و کارآمد در جهت بهبود سلامتی بیماران در محیطی مناسب و سالم شما را در این مسیر دشوار تا مقصد سلامتی همراهی می کند.