به عقب برگردید و به کودکی خود بنگرید. ما در آن زمان نه آزمایشگاه بزرگ و نه کتابهای داستان زیادی داشتیم. اگر کتابهایی هم داشتیم والدینمان آنها را برایمان نمی خواندند و مطمئناً مادربزرگهای ما اصلاً این کار را برای فرزندانشان نمی کردند.

در زمان گذشته وقتی کار اشتباهی انجام می شد از تنبیه استفاده می کردند؛ حق اعتراض درباره موقعیتمان را نداشتیم؛ و اصلاً نازپرورده نبودیم. این چیز عجیبی نیست اگر بگوییم که والدین در آن زمان تنها راه فهماندن اصول به کودکان را تنبیه کردن می دانستند.

اما امروزه معتقدیم که تنبیه اصلاً راه درستی برای تربیت کودکان نیست. ما می خواهیم به فرزندانمان شأن و منزلت و نه احساس حماقت بدهیم. در حقیقت احترام باید متقابل باشد و نه از روی ترس و تنبیه شدن.

با حقیر کردن خود فرزندمان را لوس نکنیم، مثلاً با صدایی افتاده نگوییم "من واقعاً متأسفم که این احساس بد در تو ایجاد شد؛ بیا بنشینیم و با هم در این باره گفتگو کنیم". کودکان عدم صمیمیت را از فرسنگها فاصله به خوبی حس می کنند. با آنها طوری سخن بگویید که خودتان دوست دارید بزرگترها با شما آنگونه سخن بگویند.

دروغ نگویید و بیخودی فیلم بازی نکنید. با صراحت به او بگویید که چرا این کار را کرده است؟ آیا می داند که این کار اشتباه بوده؟ فکر می کند که چرا این کار اشتباه است؟ فقط به این دلیل با فرزندتان اینگونه سخن بگویید که در درونتان می دانید که شایستگی اینگونه سخن گفتن را دارد.

با یادآوری ارزشهای فرزندتان می توانید در بالا بردن عزت نفس او نقش داشته باشید."تو بهترین فردی هستی که تا به امروز دیده ام. من می دانم که تو انسان مهربان و دلسوزی هستی. کسانی که جنگ و دعوا راه می اندازند ارزش و احترام خود را از بین می برند، و من می دانم که تو ارزش و احترام زیادی برای خودت قائلی، چون دوست داشتنی هستی و فرزند من هستی."

هرکاری می کنید بکنید اما از تنبیه استفاده نکنید، به عنوان یک الگو احمقانه رفتار نکنید که همین یک عامل محرک است تا وضعیت را بدتر کنید. می دانم که چقدر سخت است که در یک چنین موقعیتی خونسردی خود را حفظ کرده و عکس العملی نشان ندهید.

راههای دیگری هم وجود دارد که باعث شرمندگی فرزندتان نشوید. اگر در مدرسه دعوایی درگرفت و با شما تماس گرفتند که بیایید و فرزندتان را ببرید، به فرزندتان بگویید که برود و در ماشین بنشیند، از مدرسه تشکر کرده و فرزندتان را بدون بحث و درگیری به منزل ببرید. فرزندتان با دیدن رفتار صحیح شما ارزش و احترام را یاد می گیرد.

اگر شما فرزند خود را جلوی دیگران شرمنده کنید او برای همیشه خاموش خواهد ماند. 

 

نظر بدهید