تریاک قدیمى ‏ترین و مشهورترین ماده مخدر جهان است که از گیاه خشخاش به دست می‏ آید. این گیاه حدود ۲۵۰۰ ســال قبل در منطقه مدیترانه کشت مى ‏شده است. سابقه این گیاه را تا ۵۰۰۰ سال قبل هم ذکر می ‏کنند. از آثارى که از سومریها باقى مانده است، چنین بـر می ‏آید، آنها این ماده را استعمال می ‏کرده اند و با آن گیاه شادى بخش می ‏گفتند. در نوشته‏ هاى هومر از تریاک نام برده شده است.

شکل ظاهرى تریاک :

تریاک شیره منعقد شده تخمدان کال بوته خشخاش است که از نظر علمى به پاپاور معروف است. تریاک آماده مصرف، ماده ‏اى است خمیرى به رنگ قهوه‏اى که بر حسب نوع و منطقه کشت خشخاش و آب و هواى منطقه پرورش از قهوه‏اى روشن تا تیره وجود دارد نامهاى دیگر آن افیون، اپیوم و تریاق می‏ باشد.

الکالویید :

تریاک داراى ترکیبات بسیارى است که تاکنون ۲۵ نوع موثر آن شناخته شده است. مهمترین آلکالوییدهاى تریاک عبارتند از مرفین، نارکوتین، پاپاورین، تبائین، کدئین و نارسئین.

نحوه مصرف تریاک :

– تدخین به وسیله وافور و یا با وسیلى مانند آن مثل قلیان، قلقلی، سیخ و سنگ
– استفاده به صورت قرص
– حل کردن در آب یا چاى و نوشیدن آن

عوارض تریاک :

– مغز: وابستگى (اعتیاد)، بی‏خوابى هنگام شب، خواب الودگى در طى روز

– گوارش: تهوع و استفراغ، کاهش اسید معده و اختلال در هضم غذا، کاهش فعالیت روده ‏ها و یبوست مزمن، بی‏ اشتهایى و کاهش وزن، سوء تغذیه، خشکى دهان، اختلال در کبد

– پوست: خارش، تیره شدن رنگ پوست، تیرگى لبها، کهیر

– بیضه و تخمدان: کاهش توان و میل جنسی، بهم خوردن دوره ‏هاى قاعدگى در زنان

– تضعیف دفاع بدن علیه بیماریها: بی ‏حسى و عدم تعادل بدنی‏، عفونت ریه، یست تنفسى به دنبال مصرف زیاد، انقباض مردمک چشم

تغییرات شخصیتی بر اثر مصرف تریاک:

۱-کاهش علائق و انگیزه ‏ها

۲-کاهش احساس مسئولیت

۳-کاهش توجه به تحصیل، شغل و خانواده

۴-افسردگى و بی قراری، پرخاشگری، اغماء به دنبال مصرف زیاد

شیره تریاک:

پس از تیغ زدن گرز خشخاش، ماده ‏اى شیرى رنگ از آن خارج می ‏شود که به آن شیره تریاک گویند. این شیره در مجاورت هوا تیره شده به رنگ قهوه ‏اى تبدیل می ‏گردد.

نظر بدهید