نوروفیدبک با تنظیم كاركردهای مغز در ارتقاء توانمندی و مهارت های ذهنی و شناختی مانند بهینه سازی تصمیم گیری، افزایش خلاقیت، تقویت حافظه، افزایش تمركز، كاهش اضطراب، افزایش هماهنگی جسم و بدن، افزایش توانمندی های هنری از جمله در موسیقی و… تأثیر فوق العاده ای دارد.
نوروفیدبک در واقع یک فرایند آموزشی است که در آن مغز خودتنظیمی را فرا میگیرد و نقایص خود را بر طرف می كند همچنان كه رانندگی را یاد می گیریم و آن را فراموش نمی كنیم این یادگیری نیز فراموش نمی شود.
نوروفیدبک مانند آیینهای، كم و كاستیهای مغز را به خودش نشان میدهد. نوروفیدبک روشی ایمن و بدون درد است كه در طی آن حسگرهایی كه الكترود نامیده میشوند، به سر بیمار متصل میگردد. این سنسورها (حسگرها) فعالیت الکتریکی مغز فرد را ثبت و در قالب امواج مغزی (در اغلب موارد به شکل شبیهسازی شده در قالب یک بازی کامپیوتری یا فیلم ویدئویی) به او نشان میدهند.
در این حالت پخش فیلم یا هدایت بازی کامپیوتری بدون استفاده از دست و تنها با امواج مغزی شخص انجام میشود. به این شکل فرد با دیدن پیشرفت یا توقف بازی و گرفتن پاداش یا از دست دادن امتیاز و یا تغییراتی که در صدا یا پخش فیلم به وجود میآید، پی به شرایط مطلوب یا نامطلوب امواج مغزی خود برده و سعی میکند تا با هدایت بازی یا فیلم، وضعیت تولید امواج مغزی خود را اصلاح کند (مثلاً اگر قرار است فرد موج SMR خود را افزایش دهد بازی در صورتی پیش میرود که موج SMR از یک حد مشخص شدهای بیشتر باشد). در نوروفیدبك، براساس پروتكلهای مشخص، بازخوردهای مناسب در جهت رفع نابهنجاری امواج مغزی به بیمار ارائه میشود.
اطلاعات دریافتی توسط دو مانیتور جداگانه در اختیار بیمار و درمانگر قرار میگیرند. در این حالت هم بیمار و هم درمانگر قادر خواهند بود امواج مغزی بیمار را مشاهده كنند. در نتیجه فرایندهای ناهشیار و غیر ارادی (فعالیت امواج مغزی)، برای بیمار كاملاً محسوس میگردد (از طریق مشاهده آنها در كامپیوتر) و بیمار با كمك درمانگر و ارائه محرك های دیداری-شنیداری قادر خواهد بود امواج نابنهجار را دستكاری كرده و در طی جلسات درمان آنها را به حالت بهنجار تبدیل كند.
این نوع درمان باعث کاهشی شگرف در نیاز به مصرف دارو در بیماران شده است و اثرات درمانی آن هم، بر خلاف داروها، طولانی می باشد چرا که در این روش درمانی مغز یاد می گیرد که فعالانه مشکلات خودش را حل کند. در رایجترین روش مورد استفاده برای نوروفیدبك، بیمار در مانیتور خود یك بازی ویدیوئی انجام میدهد. البته بر خلاف بازیهای رایج بیمار نباید از دست خود استفاده كند بلكه این كار را از طریق الگوی امواج مغزی خود انجام میدهد. نوروفیدبک نوعی یادگیری است و مانند همۀ یادگیریها تفاوتهای فرد در آن نقش دارد.
برخی سریعتر یاد میگیرند و برخی دیرتر. همانطور که کسی رانندگی را چند روزه یاد میگیرد و شخص دیگر در طی چند ماه. تعداد جلسات درمان از ۳۰ تا ۴۰ جلسه متغیراست.
برخی از کاربردهای درمانی نوروفیدبک:
– بیشفعالی/كمبود توجه(ADHD)
– اضطراب(Anxiety)
– اعتیاد
– ناتوانی یادگیری(Learning Disability)
– اختلالات خواب
– دردهای مزمن و سردردهای میگرنی و …
نظر بدهید
نظر بدهید