درک زمان در افراد معتاد

"من هر وقت بخواهم، می توانم اعتیاد را ترک کنم"

هر کسی که افراد معتاد را مشاهده کرده باشد می تواند که آنها در موارد بیشماری "کنار گذاشته اند" و قول و قرارهای غیرقابل شمارشی با خود داشته اند. ترک اعتیاد ممکن است چند ساعت، چند روز یا در بعضی موارد چند هفته طول بکشد. اما به طور معمول، خیلی طول نخواهد کشید که اعتیاد به شکل فعال بازگردد. این چرخه معیوب سال ها ادامه پیدا می کند.

واقعیت این است که معتادها قادر نیستند هر زمان که خواستند اعتیاد را کنار بگذارند. دیگران می توانند این نکته را ببینند، اما فرد معتاد نمی تواند. خانواده و دوستان ممکن است گیج بشوند و از خودشان بپرسند: "چطور یک نفر می تواند اصرار کند که هر زمان که بخواهد می تواند اعتیاد را کنار بگذارد، در حالی که روشن است این طور نیست؟"

حتی درمانگران کارآزموده که به شنیدن این جملات عادت دارند، ممکن است از خودشان بپرسند: "چطور ممکن است یک فرد باهوش این چنین واقعیتی را ندیده بگیرد؟ چگونه ممکن است افراد دانشگاهی طراز اول، زنان و مردانی با مقاوم هایی مسئولیت های بالا که می توانند داده های علمی را تجزیه و تحلیل کنند، نمی توانند در مورد اعتیاد خودشان، دو به اضافه دو را حساب کنند؟"

جواب، به درک کردن طرز فکر اعتیاد آور بر می گردد، معتادها ممکن است آن قدر غیرمنطقی به نظر نرسند، اگر ما یک چیز را درک کنیم؛ درک زمان در افراد دارای طرز فکر اعتیادآور. معتادها وقتی می گویند "من هر وقت بخواهم، می توانم اعتیاد را ترک کنم" می توانند کاملاً برای خودشان و دیگران قابل درک باشند، به شرط آن که دقت  کنیم آنها از یک مقیاس زمانی متفاوت نسبت به افراد غیر معتاد استفاده می کنند.

برای همه افراد زمان متغیر است. در برخی شرایط خاص، چند دقیقه ممکن است تمام نشدنی به نظر رسد،  درحالی که در شرایط دیگر، هفته ها و ماه ها ممکن است به نظر رسد که در طی چند لحظه طی شده اند.

معتادها که ادعا می کنند هر وقت بخواهند می توانند اعتیاد را ترک کنند، در واقع کاملاً اعتقاد دارند که این امر درست است. چرا؟ چون معتاد با ترک کردن برای یکی دو روز، برای یک "وقتی" اعتیاد را ترک می کنند، ممکن است تعجب کنند که چرا دیگران نمی توانند این واقعیت را درک کنند که آنها می توانند هر "وقت" بخواهند اعتیاد را کنار بگذارند.

ممکن است شما به معتاد بگویید: "نه، واضح است که تو نمی تونی هر وقت بخواهی اعتیاد را کنار بگذاری". جمله شما و جمله معتاد، هرچند که به نظر متناقض می رسند، هر دو درست هستند. نکته مهم این است که آنها واژه "وقت" را متفاوت به کار می برند.

فرهنگی مبتنی بر تصور معتادها از زمان

ما بخشی از یک فرهنگ هستیم که برای ارائه خدمات در طی چند ثانیه ارزش قائل می شود، ایمیل، اینترنت، و رستوران های غذاهای فوری همگی لذت های تقریباً فوری ارائه می دهند. همه ما به اشکال مختلف بر اساس تصور معتادها از زمان می کنیم.

ما اقیانوس ها، رودخانه ها و هوا را برای اهداف کوتاه مدت آلوده کرده ایم و چشم بر آثار دراز مدت بسته ایم. ما جنگل ها و سایر محیط های زندگی گونه های در معرض خطر انقراض را نابود کرده ایم و کمترین توجهی نکرده ایم که این جهان را باید به نسل های بعدی منتقل کنیم. آیا ما مثل معتادها آینده را نادیده نگرفته ایم؟

درک کردن شیوه تفکر معتادها

افرادی که عضو گروه الکلی های گمنام هستند به من نشان داده اند که چگونه درک اشتباه زمان در طرز فکر اعتیادآور رایج است. در این برنامه افراد برای مقابله با نیروی طرز فکر اعتیادآور از دو شعار مؤثر استفاده می کنند: "هر دفعه، یک روز" و "زمان، زمان می برد".

افرادی که به طور کامل دوره بازپروی را طی کرده اند به طور غریزی می دانند یکی از اجزاء تغییر دادن "طرز فکر بودار" رسیدگی به درک زمان آشفته است. بیشتر افراد این مفهموم را درک می کنند که یک روز، یک واحد زمانی مناسب و قابل مدیریت است. اما خیلی وقت ها افراد در مراحل اولیه بازپروری باید هر دفعه، پنج دقیقه را در نظر بگیرند و به تدریج به زمان های طولانی تر برسند.

مفهوم "زمان، زمان می برد" برای مقابله با این باور اعتیادآور به کار می رود که تغییر می تواند سریع رخ دهد، مثل معتادی که دعا می کند: "خدایا، لطفاً به من صبر بده، اما زود باش، صبر را همین الان بده!"

هر زمان که معتادها تشخیص دادند که یکی از نقاط ضعف شان تحمل نکردن تأخیر است و تمایل پیدا کردند که برای دریافت خواص ترک کردن صبر کنند، در راه درست بازپروری قرار دارند. اگر آنها خواهان ترک کردن "فوری" باشند، به جایی نمی رسند.

افراد قدیمی در انجمن الکلی های گمنام برای مسیر ترک کردن شان بیست و چهار مرحله در نظر می گیرند. آنها سالگرد ترک کردن شان را در نهایت احتیاط جشن می گیرند، چون می دانند خطرناک است که به جای روزها به سال ها فکر کنند. به همین دلیل بسیاری از افرادی که در حال بازپروری هستند به کتاب های مدیتیشن تکیه می کنند که بر روش های "هر دفعه، یک روز" تمرکز دارند، مثل "هر روز، بیست و چهار ساعت" و "هر دفعه یک روز در انجمن الکلی های گمنام".

"هر دفعه، یک روز" تنها شعار هوشمندانه نیست. این یک ضرورت قطعی برای بهبودی از اعتیاد است.