واکنش مسمومیت الکل

مصرف الکل به تنهایی مسموم کننده نمی باشد، اما اگر با سایر مواد چون تضعیف کننده ها ترکیب شود مسموم کننده و خطرناک می باشد. ترکیب الکل با بعضی مواد را افزایش قدرت می نامند که در واقع اثر تضعیف کنندگی الکل را افزایش می دهد و بر بدن تأثیر منفی بیشتری گذاشته و بسیار مهلک و خطرناک می باشد.

از دیگر اثرات منفی مصرف الکل می توان به مواردی چون به هم خوردن نظم عادت ماهانه، ناتوانی اختلال نقرس، پوکی استخوان، تحلیل رفتگی استخوان ها، کاهش استقامت استخوان ها، تضعیف سیستم ایمنی و بروز بیماری های عفونی می باشد.

به علاوه، از اثرات تخریبی الکل می توان اثر آن بر جنین دانست که موجب بروز سندرم جنین الکلی و اختلالات دیگری چون تأخیر در رشد، عقب ماندگی ذهنی، کاهش وزن جنین و زشت شدن چهره جنین را می شود. به نقایص چهره ای نظیر بینی پهن، چشم های فاصله دار و فک بالای کم رشد یافته نیز می توان اشاره کرد.

مسمومیت با الکل

مسمومیت حاد الکل ممکن است با افزایش قند خون همراه شود که اگر تشخیص داده نشود، احتمال دارد منجر به مرگ ناگهانی بعضی از افراد مست شود. به علاوه، مسمومیت شدید می تواند منجر به تکلم درهم یا گسسته، اختلال در تعادل و راه رفتن و علائم تخریب مخچه ای شود؛ اما مسمومیت ناشی از مصرف الکل می تواند بسیار خطرناک باشد و منجر به اغماء و تضعیف تنفس و مرگ شود. در طی مسمومیت یا در مرحله ترک الکل، احتمال بروز هذیان ناشی از الکل وجود دارد. هذیان های بیمار معمولاض پارانوئیدی، انتساب و حسادت گونه است. در بیشتر مواقع، توهم ها شنیداری با محتوای تهدیدگر، سرزنش گر، لذت بخش و گاهی هم متهم کننده (به خصوص به هم جنس گرایی) است. این علائم معمولاً یک هفته طول می کشد و به مرور زمان، بیمار نسبت به کاذب بودن آن ها بینش یا شناخت پیدا می کند.

مسمومیت با الکل

ترک الکل

زمانی که شخص مصرف الکل دراز مدت را کنار بگذارد و یا در پدیده ی پرهیز به سر برد، علائم ترک الکل ظاهر خواهد شد.

علامت کلاسیک ترک الکل رعشه، لرزش یا تکان نامیده می شود. علائم ترک ممکن است به دو صورت ناگهانی یا گام به گام و تدریجی رخ دهد. ترک ناگهانی الکل بیشتر همراه با دلیریوم می باشد که در هر دو مورد ترک الکل مسئله ای بسیار جدی و خطرناک است.

در روش گام به گام   یا تدریجی، ۸-۶ ساعت بعد از قطع مصرف الکل، لرزش یا رعشه شروع می شود؛ اما ۱۲-۸ بعد از شروع ترک، علائم ذهنی و ادراکی پدیدار می گردند. ۲۴-۱۲ ساعت بعد از ترک الکل تشنج و ۷۲-۴۸ ساعت بعد از ترک، هذیان ظاهر می شود. شرایطی وجود دارند که علائم ترک را بیشتر تشدید می کنند که عبارتند از: خستگی، سوء تغذیه و بیماری های جسمانی و روانی چون افسردگی. تشنج های مربوط به مرحله ترک الکل از نوع قالبی می باشند. 

بیماران غالباً در عرض ۳ تا ۶ ساعت پس از مواجهه با اولین حمله تشنجی، دچار تشنج های مشتری می شوند. اگر در شخصی که در حال ترک الکل می باشد، حملات تشنجی ظاهر شود، باید توسط پزشک مورد معاینه قرار گیرد، تا دلایل احتمالی تشنج از جمله صدمات سر، عفونت ها، بیماری های عروقی مغز مدنظر قرار گرفته شود. باید توجه داشت که در افراد با سابقه طولانی مصرف و دوز بالای مصرف، ترک الکل می تواند با عوارض و حالات مختلفی ظاهر شود و فرد می بایست در مراکز درمانی تحت مراقبت پزشک و روانشناس قرار داشته باشد تا عوارض این حالات با کمترین آسیب به فرد کنترل گردد.

ملاک های تشخیصی برای ترک الکل

۱- توقف یا کاهش مصرف زیاد و طولانی الکل

۲- ظهور دو یا چند مورد از موارد زیر که در عرض چند ساعت تا چند روز ظاهر می گردد:

— بیش فعالی دستگاه عروقی و نبض بالاتر از ۱۰۰

— افزایش لرزش دست

— بی خوابی

— تهوع یا استفراغ

— خطاهای حسی یا توهمات گذرای بینایی، لامسه یا شنوایی

— سراسیمگی روانی-حرکتی

— اضطراب

— حملات تشنجی صرع بزرگ

 

کلینیک روانپزشکی و ترک اعتیاد دی به سرپرستی دکتر بختیاری آماده ارایه خدمات ترک الکل به بیماران گرامی می باشد. جهت کسب مشاوره رایگان با ما تماس بگیرید.

 

نظر بدهید