بيماري هيپوکندريازيس يا خود بيمارانگاري يک بيماري رواني مزمن است که افراد از داشتن يک بيماري جدي نامشخص يا تهديدکننده زندگي هراس دارند. 

افراد مبتلا به خودبیمارانگاری (Hypochondriasis) معتقدند یا می ترسند که به بیماری جدی ای مبتلا شده اند، در حالی که واکنش های بدنی آنها سالم است.

برای مثال، معده درد زن خود بیمارانگاری را نگران می کند که به سرطان معده مبتلا شده است یا سردرد مکرر ممکن است باعث شود مرد خودبیمارانگاری تصور کند تومور مغزی دارد. حتی تغییرات بدنی بسیار جزیی ،مانند خارش پوست ، می تواند باعث شود فرد مبتلا به خود بیمارانگاری فورا به پزشک مراجعه کند.

به رغم هراس افراد مبتلا به خود بیمارانگاری معاینات پزشکی ، فرض های آنها را که به بیماری جسمی جدی مبتلا هستند، تایید نمی کنند و به رغم اینکه معاینات پزشکی نشان می دهد هیچ اشکالی وجود ندارد فرد شدیداً به نابهنجاری خیالی در عملکرد خود اشتغال ذهنی  دارد. فرد مبتلا به خود بیمارانگاری رویدادهای طبیعی بدن را سوء تعبیر می کند یا آنها را بزرگ جلوه می دهد. گاهی خود بیمار انگاران به قدری در مورد نشان هایشان نگران می شوند که به نظر می رسند در آستانه وحشتزدگی هستند.

مهم نیست مقامات پزشکی چقدر به فرد اطمینان خاطر بدهند، در هر صورت ترس آنها بر طرف نمی شود. با این حال این ترس هذیانی نیست، زیرا فرد می داند ،احتمالا ترس او بی اساس یا اغراق آمیز است. در واقع بسیاری از این افراد به نشانه های شدید اضطراب یا افسردگی مبتلا هستند.
این افراد نسبت به آنچه در درون بدنشان روی می دهد، مانند ضربان قلب و فرایندهای جسمانی حساس ترند.

آزمایشهای مختلف با هزینه‌های بالا وجود این بیماری را تائید می‌کند و بنابراین باید از انجام آنها خودداری کرد و تنها در صورت مشاهده علائم جدید باید این اطمینان حاصل شود که این شواهد با بیماری خاصی مرتبط نیست و بدین منظور بررسی ماهانه یا دو ماه یکبار ضروری است.

نظر بدهید