این داروها پس از حشیش رایج ترین مواد غیر قانونی مورد مصرف در جهان هستند. آمفتامین ها در ۱۸۸۷ ساخته شدند، اما از دهه سی میلادی به عنوان رفع کننده احتقان بینی مورد استفاده قرار گرفتند. انواعی از محرک ها چون متیل فنیدیت در اختلال بیش فعالی کمبود توجه ADHD و نارکولپسی مصرف می شوند. اما سوء مصرف آمفتامین ها از دهه هفتاد میلادی آغاز شد. از آمفتامین ها ی کلاسیک داروئی با نام علمی مت آمفتامین و نام خیابانی شیشه بیشترین مورد سوءمصرف را دارد. نام های دیگر کریستال، مت، یخ.
مت آمفتامین نوع خالصی از آمفتامین است که سوءمصرف کنندگان از آن به شیوه ی استنشاق، تدخین یا تزریق وریدی استفاده می کنند. اثرات فیزیولوژیک آن ها ساعت ها دوام می یابد و کاملا قوی توصیف شده است.
همه گیری شناسی آمفتامین ها در ایران:
این دارو در سال های اخیر وارد بازار مواد ایران شده است. آمار دقیقی از مصرف آن در دست نیست. طبق نظر مجری طرح ارزیابی وضعیت اعتیاد ۲/۲% جمعیت معتادان، شیشه مصرف می کنند. یعنی بیست و شش هزار و چهارصد نفر از یک میلیون و دویست هزار نفر این در حالی است که یک مسئول ترک اعتیاد از روند گسترش شیشه ابراز نگرانی کرده است.
مکانیسم اثر آمفتامین ها:
آمفتامین ها از طریق آزاد کردن کاتکولامین ها به خصوص دوپامین و با تحریک مرکز پاداش تگمنتال بطنی اثر می کنند.
آثار فیزیولوژیک آمفتامین ها:
– کاهش اشتها، افزایش تعداد تنفس
– افزایش فعالیت فیزیکی افزایش حرارت بدن
– تحریک پذیری، بی خوابی، گیجی، لرزش و تشنج
– اضطراب بدبینی و خشونت
– افزایش حرارت بدن و تشنج خطر مرگ را در پی دارد
– نیز احتمال پیدایش علایم پسیکوتیک چون هذیان، توهم و نیز اختلال خلقی وجود دارد
علایم مسمومیت با آمفتامین ها
– تاکیکاردی یا برادی کاردی
– اتساع مردمک
– بالا رفتن یا افت فشار خون
– تعریق یا احساس سرما
– تهوع یا استفراغ
– کاهش وزن
– تحریم یا کندی پسیکوموتور
– ضعف عضلانی، تنفسی، درد قفسه سینه، احتمال آریتمی قلبی
– احتمال تشنج، کونفوزیون، دیسکینزی، دیستونی یا کوما
وابستگی و ترک آمفتامین ها:
بر خلاف تصور رایج، آمفتامین ها موادی وابستگی آور بوده و ترک آنها نیز با علایم فیزیولوژیک مختص به ماده خود را نشان می دهدو این علایم عبارتند از:
– خلق پایین
– احساس خستگی
– رویاهای روشن و ناخوشایند
– بی خوابی یا پرخوابی
– افزایش اشتها
– تحریک یا کندی پسیکوموتور
با توجه به عوارض بی شمار، شیشه ماده بسیار خطرناکی است که در مدت کوتاهی به افت شدید کارایی و از بین رفتن سلامت جسمی منتهی می شود.
نظر بدهید
نظر بدهید